Sexueel misbruik in de kerk

Bij alle discussie over sexueel misbruik in de Rooms Katholieke kerk komt steeds de vraag op waarom dat wel daaar en niet in de Protestantse kerk voorkomt. Daar zijn heel verschillende antwoorden op. Maar het is misschien goed om daar eens zorgvuldig naar de kijken en een aantal elementen op een rij te zetten. In de eerste plaats is de vraag of er wel zoveel verschil is. Misschien gaat het om verschillende vormen. Bij het Rooms Katholieke misbruik springt het misbruik in kloosters en internaten er bovenuit. Die kent de Protestantse traditie niet. Maar bij Protestanten komt nogal eens incest en misbruik binnen het gezin voor. Waarbij het er soms wel op lijkt dat hoe orthodoxer de overtuiging hoe meer incest er is. Als de omvang in die twee soorten misbruik eigenlijk vrijwel gelijk  is hebben we misschien te maken met een gelijksoortige oorzaak die binnen beide levensovertuigingen op dezelfde manier moet worden bestreden. In de Rooms katholieke overtuiging is de kerk het voertuig van de genade. De clerus is de directe vertegenwoordiging van God op aarde, afwijzing van de clerus betekent ook afwijzing van de genadegaven. Misschien klinkt dit voor doorgewinterde Rooms katholieken wat kort door de bocht maar de autoriteit die zeker een aantal jaren geleden nog aan kinderen werd voorgehouden riep wel dit beeld op en ook het kerkbeeld dat door een priester als Antoine Bodar wordt opgeroepen bevestigt nog steeds de doorgeeffunctie van de kerk. Voor kinderen heeft de broeder, pater, priester dus een positie die dicht bij God staat, dichter als het kind zelf of de ouders. In de Protestantse kerken ligt dat heel anders. Daar staat niets tussen de gelovige en God. Maar daar is wel sprake van een verbond tussen God en gelovigen waarbij die gelovigen de geboden zullen houden. En voor kinderen is een belangrijk gebod het “eert uw vader en uw moeder”, traditioneel uitgelegd als gehoorzaamd uw vader en uw moeder. Gehoorzamen aan een misbruikende vader is dan soms het volgen van Gods gebod. In een klimaat van autoritaire machtsstructuren kan misbruik dus gedijen. Als praten over sexualiteit niet is toegestaan er niet of nauwelijks sprake is van voorlichting dan kunnen misstanden lang voortwoekeren. Kerken en groepen zouden daar vaker en meer op moeten worden aangesproken en sexuele voorlichting moet vanaf de basisschool in elk geval verplicht worden.

Advertentie