Moeten dwalende rechters gestraft worden?

De vraag of de rechters die Lucia de Berk ten onrechte lieten opsluiten nu gestraft moeten worden leverde nogal wat reacties op. Daarbij valt op dat de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht sterk wordt benadrukt. Nu is die onafhankelijkheid ooit bedacht als onafhankelijkheid van de regerende macht. Koningen, parlementen, regeringen dienen de rechterlijke macht niet zomaar naar hun hand te kunnen zetten en dat is goed. Maar de rechterlijke macht is niet onafhankelijk van de publieke opinie. Daarom hebben we openbare rechtspraak zodat de eerlijkheid van de rechterlijke macht en juist haar onafhankelijkheid ook publiek kunnen worden gecontroleerd. Juist die openbaarheid maakte het voor de burgers die gepleit hebben voor Lucia de Berk en tegen haar rechters mogelijk om de onjuistheid van de vonnissen en de bewijsmiddelen aan de kaak te stellen. En dat was niet voor de eerste keer. De balpenmoord, de Schiedammer parkmoord, de Puttense moordzaak, de zaak Ina Post, bleken en blijken allemaal langdurige gevangenisstraffen te hebben opgeleverd die volstrekt onjuist waren. Dat levert ook een publieke discussie op over andere vonnissen zoals de Deventer Moordzaak. Het vertrouwen in de rechterlijke macht en het respect voor rechterlijke vonnissen neemt daardoor ook af. Rechters die buiten de uitoefening van hun ambt een scheve schaats rijden kunnen gestraft worden en eventueel ontslagen. Maar rechters die binnen de uitoefening van hun ambt in de fout gaan, foute vonnissen vellen, blijven zelfs onbesproken. En daar zit mijns inziens een tekort in ons rechtssysteem. We leren niet van onze fouten, we zijn per slot van rekening in een democratie allemaal verantwoordelijk voor de inrichting van ons rechtssysteem. Bij tal van beroepsgroepen, medici, advocaten, notarissen en anderen, is er een vorm van tuchtrechtspraak waarbij ook beoordelingsfouten van beroepsgenoten aan de kaak kunnen worden gesteld. Bij rechters blijft onbesproken hoe een vonnis tot stand is gekomen en of de geldende regels daarvoor wel zorgvuldig in acht zijn genomen. Hebben rechters zich gebaseerd op feiten of meningen, hebben ze zich onafhankelijk van beelden in de media weten op te stellen? Het zijn vragen die nooit in de openbaarheid worden gesteld en zeker niet leiden tot een onderzoek dat kan leiden tot het aanscherpen of verbeteren van bestaande spelregels. Volgens mij zou een systeem van interne tuchtrechtspraak in de rechterlijke macht, los van de Hoge Raad, het vertrouwen in de rechterlijke macht kunnen vergroten en de kwaliteit van de Nederlandse rechtspraak op een hoger plan kunnen brengen.

Advertentie

Voetbal is burgeroorlog

Denk niet dat de oorlog zich op het veld afspeelt, dat is te naïef gedacht. De oorlog is er juist buiten. En om ons te verdedigen zetten we een muur van zeecontainers om het grootste stadion van ons land. Dan mag de bekerfinale tussen de clubs uit twee van de vier grote steden gespeeld worden. Met die muur is het nog steeds niet klaar. Tien pelotons ME in vol ornaat en zwaar bewapend, 1200 dienders, evenveel als er soldaten in Afghanistan zijn. De maatregelen en de personele inzet die bij een echte oorlog horen. De voetbalorganisatie en in het verlengde daarvan de overheid weten precies wie er voldoende tijd en geld hebben om naar die voetbalwedstrijd te gaan. Men suggereert dat de informatie nodig is voor het opsporen van relschoppers, maar niemand die controleert of ook niet een zieke of spijbelende werknemer wordt opgespoord. Wie een demonstratie voor of tegen iets in binnen of buitenland wil organiseren krijgt geen toestemming als er zoveel personele en materiële inzet van de overheid nodig zou zijn. Ook een optreden van internationaal vermaarde artiesten die een zekere inzet van politie nodig zou hebben krijgt in onze samenleving geen kans. Alleen bij voetbal accepteren we kennelijk de burgeroorlog die zich in onze samenleving heeft genesteld. Maar een oorlog loopt uit op vrede. Terugdringen van de oorzaak van de oorlog, een vredesconferentie. Wellicht is het nodig om het betaalde voetbal een aantal jaren te verbieden in ons land als zijnde provocatief. Amateurvoetbal is voorlopig nog net iets vreedzamer en als ook dat uit de hand loopt moet de sport maar beperkt worden tot wielrennen en andere vreedzame sporten. Want hoe leuk voetbal kan zijn, een burgeroorlog moeten we er niet voor over willen hebben.

De foute keus van de SGP

Er is nogal wat opschudding ontstaan over het vonnis van de Hoge Raad over de SGP. Die partij houdt zich volgens de Hoge Raad ten onrechte niet aan de wet en aan internationale verdragen die door Nederland zijn ondertekend. Het gaat daarbij over het uitsluiten door de SGP van vrouwen in bestuurlijke posities. De SGP beroept zich daarvoor op haar geloofsovertuiging, het zou volgens hen in de Bijbel staan. Nu zeggen ze er gelukkig bij dat die interpretatie van de Bijbel volgens de leden en de aanhang van de SGP zo is. Voor veel Christenen is dat heel anders en er zijn grote groepen Christenen die het standpunt van de SGP zelfs als anti-Christelijk bestempelen. Doordat de aanhang van de SGP zo met de Bijbel omgaat houden ze veel mensen af van het geloof in de God van Israël en het navolgen van Jezus van Nazareth. Een geloof waarin mannen en vrouwen niet gelijkwaardig zijn, waar seksuele noties een voortdurende rol spelen kan nooit een Christelijk geloof zijn en mensen keren er zich dan ook van af. Ten onrechte want de opvatting van de SGP is niet de opvatting van de meerderheid van Protestantse Christenen, de opvatting wordt binnenkerkelijk ook gedeeld door de Rooms Katholieke Kerk en bij de scheiding tijdens de reformatie hebben de Staatkundig Gereformeerden kennelijk vergeten een belangrijk deel van hun Roomse afkomst af te schudden. Dwingt de Hoge Raad nu de SGP om vrouwen op hun kieslijsten te plaatsen? Welnee! Het vonnis van de Hoge Raad draagt de Staat der Nederlanden op om maatregelen te nemen die er toe leiden dat de SGP zich aan de wet gaat houden. Moet dus de Staat de SGP dwingen om vrouwen op lijsten te zetten? Welnee! Als de SGP haar statuten in overeenstemming met de wet en de internationale verdragen brengt dan is het aan de leden van de SGP om te bepalen wie op de lijsten terecht komen. Als die leden zich aan hun sectarische en onbijbelse standpunt willen vasthouden dan mogen ze dat, dat moeten we zelfs respecteren. Het is per slot van rekening ook goed om te weten dat er zulke anti-christelijke opvattingen worden aangehangen, dan kun je duidelijk maken dat je daar niet bij hoort.