Missionair Twitteren in de Kerk

Al enige tijd zijn allerlei gemeenten bezig om na te denken over de vraag hoe mensen van buiten de kerk te betrekken bij de kerk en hoe mensen in de kerk het gevoel te geven dat de wekelijkse kerkdienst ook iets te maken heeft met het gewone leven van alle dag. Een manier die wordt uitgeprobeerd is gebruik maken van het internetprogramma Twitter. In zinnen van maximaal 140 tekens kunnen boodschappen worden uitgewisseld en als je een onderwerp met een zogenaamde hashtag merkt dan vormt zich een groep rond een bijeenkomst of evenement. Dat het succes kan hebben bewees de PKN gemeente de Bron in Alphen aan de Rijn. Zij slaagden er zelfs in fundamentalistische atheïsten uit de kring van de Telegraaf site Geen Stijl in hun kerk te krijgen en in gesprek te brengen met kerkgangers en sympatisanten van de PKN gemeente. De Bron was niet de eerste gemeente die het met Twitter probeerde. Verschillende gemeenten en groepen buiten de PKN probeerden het al eerder. Maar hun twittersessies bleven vaak zo intern en er werd gebruik gemaakt van een taal die alleen binnen de bijeenkomst begrepen werd, dat er geen reageren van buiten aan was. De Bron vierde de Twitterdienst op kerstmorgen en daarmee werd het begrip over wat er gaande was voor buitenstaanders al behoorlijk vergroot. Dit was een kerk, daar ging iemand voor, daar werd gezongen en gepreekt. Verder kwam het begrip niet helemaal. Kerkdiensten van de PKN komen nooit op de televisie, daarom wordt het begrip over een kerkdienst voornamelijk bepaald door het beeld van de wekelijkse uitzendingen van Rooms Katholieke misvieringen en soms van diensten van buiten de PKN staande sectes en kerken. Voor buitenstaanders zijn voorgangers daarom altijd mannen en worden ze vaak geassisteerd door jeugdige assistenten. Dat beeld staat haaks op de werkelijkheid van de PKN diensten waar voorgangers vrouwen en mannen kunnen zijn, binnen de PKN is het onderscheid tussen mannen en vrouwen immers verdwenen. Het experiment van de Bron leert daarom dat bekendheid met de praktijk van de wekelijkse kerkdiensten van de PKN vergroot dient te worden om een vruchtbaar gesprek op gang te brengen. Het zou goed zijn als de IKON weer eens wat PKN kerkdiensten, en kerkdiensten van de andere 7 kerkgenootschappen uit de IKON, zou uitzenden. Maar ook bij de opzet van de Twitterdienst zelf kan een verbetering worden aangebracht. Een voorganger kan niet voorgaan in een kerkdienst en over die kerkdienst twitteren. Daardoor blijven gebedsonderwerpen, lezingen en de kern van de prediking buiten het Twittergebeuren. Alleen uit reacties en vragen van bezoekers kan soms gedestilleerd worden wat er eigenlijk gebeurd. Een twitteraar die zich concentreerd op verslaggeving via Twitter van de Kerkdienst kan helpen een meer vruchtbare dialoog op gang te brengen met mensen die er niet bij zijn. De bijeenkomsten van de Social Sundaybeweging zijn daarvan een goed voorbeeld. Het gebruik van Social Media en met name Twitter staat nog in de kinderschoenen en allerwege wordt er gediscussieerd over het gebruik. Er zou op grond van de vele ervaeringen eens een protocol moeten worden ontwikkeld voor Twitterdiensten, maar ja, leken die zich hiermee intensief bezig houden worden nu eenmaal in de PKN niet serieus genomen, het is een domineeskerk en dat moet kennelijk zo blijven. Succes en missionaire wervingskracht van het gebruik van Twitter worden echter verzwakt door vast te houden aan de dominee als bedenker en spil van alles.

Advertentie